Leczo z kiełbasą

Wspólne gotowanie zbliża... Mama z wzrokiem zawieszonym gdzieś w przestrzeni wypowiedziała słowa - "Mam sporo czerwonej papryki... Można by zrobić leczo... Trzeba by tylko poszukać jak..." I zapadła cisza... Ogarnęłam się szybko i, że miałam komputer przed sobą, wpisałam hasło "leczo"... i wyskoczyły różności... youtube okazał się świetnym rozwiązaniem - wzbudził niesamowitą fascynację w mojej rodzicielce, stwierdziła - "patrz to dziecko, jak to teraz fajnie można sobie na filmie zobaczyć, jak co zrobić, bo sam przepis się często nie sprawdza..." Jak żeśmy zaczęły tak o północy filmiki oglądać skończyłyśmy, gdyż zaczęło się od leczo, przeszło przez kotlety de volaille, zahaczyło o strogonow, a skończyło na jakiś makaronowych specjałach... Osobiście leczo nie jest tym co lubię najbardziej - wręcz nie lubię, gdyż zawsze podejrzewam najgorsze resztki podawane gdzieś przez kogoś mi nieznanego. Ale, że rozmarzony wzrok i chęci Mamine są bezcenne - tak też następnego dnia zabrałyśmy się za robienie Leczo z pamięci... 

W ruch poszły noże... pieczareczki, pomidorki, kiełbaska, boczek, cebulka, papryczka...

Kuchenka pykała - boczek z cebulką się smażył... Do niego dołączyła papryka, którą dusiłyśmy pod przykryciem aż do momentu, aż była miękka... Potem pomidory... i kilka minut dla nich...

Zaraz potem dołączyły pieczarki, które bez dodatku tłuszczu się obeszły, najpierw podsmażone na patelni...

Według przepisu dodałyśmy kostkę rosołową roztopioną w gotowanej wodzie. Osobiście, jako przeciwniczka gotowych specyfików spróbowałam, ale pozostaję dalej przy swoim - na drugi raz nie dodam opierając się jedynie na przyprawach...

Jako ostatni składnik dołączyła kiełbasa... i oczywiście przyprawy...

Powiem Wam, że leczo wyszło wyśmienicie. Było przepyszne! 

Pieczarki, cebula, boczek, kiełbasa, pomidory, papryka, sól, pieprz - to wystarczy, aby stworzyć wyśmienitą kompozycję smaku...

Do tego bułeczka i można zajadać się do woli... Smacznego... Pozdrawiam.